-
Imiesłowowy równoważnik zdania
13.01.202413.01.2024Dzień dobry,
poproszę o informację czy poniższe zdanie jest poprawne językowo: Rozmawiając z bratem o ulubionych hitach, tak mi się jakoś [w domyśle: o tym] przypomniało.
Jeśli nie, to poproszę o wyjaśnienie błędu oraz jak powinno wyglądać poprawne zdanie.
Z wyrazami szacunku,
Zdzirski
-
imiesłowowy równoważnik zdania16.11.201216.11.2012Czy prawidłowe są następujące zdania:
1. Uprawiając tę roślinę, możecie być narażeni na wizytę kretów.
2. Upiekła ciasto, chcąc zrobić mu przyjemność.
Ad. 1. Zdanie podrzędne jest zdaniem okolicznikowym czasu, więc jest zbudowane prawidłowo.
Ad. 2. Czy nie jest tak, że czynności nie są jednoczesne? Przecież to, że chciała zrobić mu przyjemność, jest wcześniejsze niż to, że upiekła ciasto. Więc zdanie jest nieprawidłowe. Czy zdania przyczynowe mogą być wyrażane przy pomocy imiesłowów na -ąc? -
Imiesłowowy równoważnik zdania a czynność przyszła14.09.201714.09.2017W NSPP znajduje się następująca zasada:
Równoważnik i zdanie główne muszą wyrażać pewne relacje czasowe, których rodzaj zależy od typu użytego imiesłowu. Imiesłów przysłówkowy współczesny (-ąc) wskazuje zawsze czynność równoczesną z czynnością (przeszłą lub teraźniejszą) zdania głównego.
Czy w związku z tym poniższe zdania są niepoprawne?
O wiele lepiej zrobimy (czynność przyszła), nie rozmawiając o tym przy gościach.
Poczekam, aż drżąc z zimna, wyjdzie ze swojej kryjówki.
-
imiesłowowy równoważnik zdania2.02.20062.02.2006Mam takie zdanie: „Polemizując z powyższym argumentem autor podkreśla, że…”. Czy po wyrazie argumentem mam postawić przecinek?
-
Imiesłowowy równoważnik zdania a strona bierna
3.06.20213.06.2021Dzień dobry,
Czy poprawne są konstrukcje w stronie biernej z imiesłowem, jak np. Był widziany, leżąc na plaży?
Wiem, że imiesłów czynny musi odpowiadać podmiotowi i niepoprawne są zdania typu Idąc ulicą, świeciło słońce, ale w tym przypadku wydaje mi się, że ta zasada jest zachowana, mam jednak wątpliwości.
Pozdrawiam
-
imiesłowowy równoważnik zdania23.03.201323.03.2013Czy poprawne są zdania typu: „Idąc do szkoły, przypomniało mi się…” albo „Idąc do szkoły, wydawało mi się…”. Czy takie konstrukcje (przypomniało mi się, wydawało mi się itp.) mają swoją nazwę? Mam z nimi kłopot z gramatycznego punktu widzenia, ponieważ czasownik jest formalnie w trzeciej osobie, ale wiemy, że przypomniało mi się znaczy tyle co 'przypomniałem sobie', więc w zasadzie wykonawcą czynności jestem ja.
-
podrzędny równoważnik zdania16.05.201516.05.2015Szanowny Ekspercie,
proszę o radę jako redaktor. Chodzi o opinię na temat zdań złożonych z równoważnikiem zdania jako zdaniem podrzędnym, np. „Nierówne kryształki skrzyły się niczym klejnoty, choć kamień nawet nie półszlachetny”. Czy dopuszcza się tego rodzaju konstrukcje jako poprawne? W tekście, nad którym pracuję, są one tak liczne, że można je uznać za cechę stylu autora. Jak powinienem się do nich odnieść?
Z wyrazami szacunku
Marek Kornacki -
imiesłowowy równoważnik zdania21.06.200921.06.2009Witam!
Ostatnio przy okazji pisania pracy licencjackiej zaczęłam zastanawiać się z kolegą, czy zdanie „Rozpoczynając pracę, towarzyszyło mi przeświadczenie, że spóźniłem się z tym kilka lat” jest poprawne gramatycznie. Teoretycznie podmiot, którego dotyczy imiesłów, powinien być taki sam, jak czasownika w zdaniu. Jednak czy istnieje przypadek, w którym wymieniona przeze mnie zasada nie funkcjonuje? Czy tak jest w tym przypadku?
Pozdrawiam,
Ola -
przecinek a imiesłowowy równoważnik zdania11.02.200811.02.2008Dzień dobry,
zwracam się do Państwa z dość prostym zdaniem, o które toczę spór z pewną Panią redaktor. Czy w zdaniu: „W okresach suszy wysychają, tworząc cienką kruchą błonkę” zostawilibyście Państwo przecinek między wysychają a tworząc? Odnoszę wrażenie, że obie mamy wątpliwości, choć pragnęłybyśmy mieć pewność.
Pozdrawiam serdecznie
Maria Politowicz -
przecinek a imiesłowowy równoważnik zdania7.12.20087.12.2008Zawsze podczas pisania uważnie stawiam przecinki przy imiesłowach zakończonych na -ąc, -łszy, -wszy (wg zasady nr 367 w słowniku ortograficznym PWN) i to samo zalecam znajomym. Mam jednak pewne wątpliwości, bo i w prasie często przecinki w tych miejscach są pomijane, i w wielu książkach (zwłaszcza starszych – ostatnio zauważyłem to u Lema). Czy to tylko nieznajomość reguły lub traktowanie jej dość pobieżnie, czy jednak rzeczywiście czasem (a jeśli tak, to kiedy?) można sobie darować taką pedantyczność?